LEVENSLOOP IN A NUTSHELL
Geboren kort na de tweede wereldoorlog als nazaat van een zeer oude patriciërsfamilie uit het toen nog Franstalige Limburg. Mijn overgrootvader verhuisde met zijn gezin in 1889 naar de havezate Vredeveld in Assen, waar hij tot aan zijn dood in 1932 heeft gewoond. Hij had de kunstacademie in Parijs gedaan en een ingenieursstudie aan de universiteit van Delft, was tot op hoge leeftijd tekenleraar aan de RHBS en kunstschilder. Zoon Louis volgde de voetsporen van zijn vader, deze achterkleinzoon erfde vooral zijn eigenzinnige karakter en zijn kunstzinnigheid.
Lagere school en RHBS in Assen, studie Nederlands aan de RUG, richting taalkunde.
Tweetalig opgevoed door de Duitse familie van moederszijde.
Op 23-jarige leeftijd als piepjong docentje terecht gekomen in het middelbaar onderwijs op mijn oude school. Van alles gedaan, les gegeven aan het gymnasium, het VWO, de Havo, maar altijd aan eindexamenklassen. Mediathecaris, onderwijsmanager, talloze nevenfuncties. En na 32 jaar was het welletjes.
Tien jaar lang een grote galerie gerund met een stal van meer dan 20 binnen- en buitenlandse kunstenaars.
Zes jaar lang Afrika-specialist bij Vluchtelingenwerk Noord Nederland.
Na deze tropenjaren weer heel wat anders. Vanaf 2000 vertaler Duits-Nederlands. Al het essayistische werk van Hermann Hesse vertaald, dat was nog nooit gebeurd.
Vanaf 1993 vaste medewerker van het Vlaams-Nederlandse literair/culturele tijdschrift Schoon Schip. Veel artikelen geschreven over kunst, literatuur, architectuur, mensenrechten.
Vanaf 1996 secretaris van het Drents Schildersgenootschap, een club van rond de 30 beroepskunstenaars. Veel mooie exposities gemaakt in binnen- en buitenland.
Nog steeds bezig met vluchtelingen en Afrika in mijn eigen kleine bureau Asiel Coördinatie Nederland.
Een zoon met een Surinaamse moeder, een zoon met een Nigeriaanse moeder, een pleegzoon uit Burundi.
En al die jaren lang van alles en nog wat erbij in de studentenwereld, de onderwijswereld, de politiek, voorzitter van het theater en een poos interim-directeur, programmamaker van klassieke muziek bij een ziekenomroep. Tussendoor Italiaans gestudeerd aan de universiteit en een taleninstituut om eindelijk die opera’s eens te kunnen volgen en Italiaanse literatuur te kunnen vertalen. En toen ook nog eens homeopathie, want geen enkele reguliere arts kon mijn chronische bronchitis genezen. Dus deed ik het zelf, maar verder heb ik er nooit veel mee gedaan.
En dat alles onder het motto: VERBLAKEN IN UWEN BRANT